متفاوت بودن تا استقلال

 1*  

یکی از اگهی های روزنامه س مربوط به یه شرکت دکورسازی.اینو از زبونخودش پشت تلفن میفهمم.میگم : در رابطه با اگهیتون تماس گرفتم شرایط کاریتونو خواستم بدونم.مدرک تحصیلیمو میپرسه میگم دانشجوم.بعد ازون رشته و بعد اینکه سال چندم.یه آن شک میکنم واقعا شماره رو درست گرفتم.میگه ساعت کاری شرکت ما 8/30 تا 1 و بعد از ظهرا 4 تا 6/30.نگران ازش میپرسم من صبح ها کلاس دارم ، اما بعد از ظهرام کاملا ازاده واسه شما این مشکلی ایجاد نمیکنهمیگه خب ینجا واسه شما کارای دیگه ایم هست که ممکنه از عدش بر بیاید و شرایط و درامد بهتری داره...حضورا تشریف بیارید با هم صحبت کنیم... 

تشکر می کنم و میگم که خدمت میرسم 

ته دلم خیلی خوشحال بودم گرچه هنوز چیزی معلوم نبود اما حرفاش امیدوارم کرد.بدون کوچکترین فکری بلند میشم و شروع میکنم به امده شدن.اسم خیابونش اشناس اما یادم نمیاد کدوم طرفاس.وقتی میپرسم میبینم نزدیکم هست.نزدیک اذان مغربه که به ساختمون شرکت میرسم.یه ساختمون شیک و نوساز اما تقریبا نیمه ساز به نظر میاد.تازه وقتی میرسم پشت در بسته یادم میاد که عصر پنجشنبه س  ____ 

---

 2* 

دوباره تماس میگیرم میگه ما تا نیم ساعت دیگه هستیم تشریف بیارید.به ساختمون میرسم هنوز تعمیرات داره.توی ادرس نوشته طبقه 4 اما توی این طبقه هیچ خبری نیست یه طبقه دیگه بالا میرم.نفسم بالا نمیاد هوام که بدفرم گرمه.انگار نه انگار پاییزیم.دقت که میکنم میبینم بلـــــــه اسانسورش فعاله (?_:).یکم صبر میکنم نفسم بالا بیاد بعد وارد میشم.مستقیم میرم سراغ اقایی که پشت میزه با لبخند میپرسم من با شما نماس گرفته بودم.انگار خودشم میدونه چه تماسی.میگه با اقای *** تماس گرفتید میگم نمیدونم.میگن یکم منتظر باشید الان میان.توی راهروی شرکت بالا پایین میرم.4تا صندلی توی سالن گرد چیدن که یکیش خالیه اما معذبم بشینم اونجا.همون اقاهه دوباره میگه بفرمایید بینید خسته میشید.از بس استرس دارم خیلی محکم میگم مرسی راحتم .انگار جا میخوره.خب هنوز که کسیو نمیشناسم.حس میکنم باید توی اولین برخورد محکم بود اما بعد یکم پشیمون میشم که نکنه یارو یکاره ای باشه و بعد بگه روابط عمومیم خوب نیس... یه 10 دقیقه میگذره که باز تعارف میکنه بشینم منتها ایندفه اونم خشکه.تشکر میکنم و میشینم. 

---

 

3* 

خیلی جوونتر از اون چیزیه که تو ذهنم بود(اینو بعدا به بچه م نمیگم چون میدونم مخالفت میکنه یا با اکره و ناراحتی قبول میکنه) و خیلی هم مودب و متشخص بنظر میاد 

عذر خواهی میکنه و میگه الان میاد.کارش که با مشتری تموم میشه بازم عذر خواهی میکنه و روی مبل روبروم میشینه.این دفعه خیلی خوش برخورد رفتار میکنم.میگه بهتره جهت اشنایی بهتر من بعضی از مشخصاتتونو درج کنم .میپرسه و توی سر رسیدش می نویسه.بعد در مورد کار صحبت میکنه و میگه کار دفتری خیلی ساده س و یه سریی حساب کتاب و درج های دستی.کارای کامپیوتری شرکتو بچه های فوق لیسانسمون توی فلان جا انجام میدن.میگه مشکلی نداره اگه فقط بعد از ظهرا میتونید بیاید.در مورد حقوق میپرسه نظرتون چیه،موندم چی بگم اصرار داره نظر منو بدونه ...حرفا که زده میشه و خودشم میفهمه حقوق پایینیه بهم بازاریابیو پیشنهاد میکنه . اونقدر مودب صحبت میکنه که میمونم من به کارش نیاز دارم یا اون به کار من.میگم اگه اطلاعاتشو داشته باشم واسم مشکلی نداره و حس میکنم بتونم از عهدش بر بیام.میگه اطلاعاتو کامل در اختیارتون میذاریم و شرکتو هم معرفی میکنیم میمونه شما که بتونید برید(لحنش ولقعا حمایت کنندس)میگم جواب میده میگه 100 درصد و اینکه شرکتشون اونقد اعتبار داره که حدود 30 نفر دیگه رو جز من جذب کردن و درامد بالایی داره بسته به اینکه چه طرحیو بتونم رد کنم بره و اینکه بعد از 1 ماه همکاری من خودم مشتاق به ادامه کار خواهم شد و ... 

اخر کار با خنده و شیطونی میگه منو اینجا به اصطلاح بعنوان مدیر عامل میشناسن اما شما باور نکنین.خیلی برخوردش پر انرژی و حمایت کنندس.میگه 3 یا 4 شنبه باهاتون تماس میگیرم تشریف بیارید هم با بقیه بچه های اکیپ اشنا بشید و هم با کارتون 

با یه روحیه خیلی خوب میام بیرون .یه نگاه با چراغ روشن اسانسور می کنم و از راه پله سرازیر میشم